Το απρόσμενο για το οποίο μιλάμε συνέχεια όσοι εμπλεκόμαστε στον ασφαλιστικό χώρο
Ο ιδρυτής του FINANCIALIST, Άρις Φραγκίστας, δίνει μια συνέντευξη στον Λευτέρη Καντίνο και την Offline Post, και μας ενημερώνει για τις τελευταίες τάσεις του ασφαλιστικού κλάδου στην Ελλάδα, και τα προνόμια που αποκτούν οι πελάτες, όταν επιλέξουν να συνεργαστούν με έναν ασφαλιστικό σύμβουλο.
TOPIC
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
WRITER
ΑΡΙΣ ΦΡΑΓΚΙΣΤΑΣ
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ
-
Τι είναι το Life και Business planning, έτσι όπως ασκείται από τον ασφαλιστικό πράκτορα, και ποια τα οφέλη του για τον πελάτη;
Το Financial Life Planning μπορεί να περιγραφεί αρκετά καλά ως μια ολιστική διαδικασία χρηματοοικονομικού σχεδιασμού, που δίνει προτεραιότητα στα οφέλη ενός ανθρώπου κατά την εκπόνηση ενός σχεδίου, που θα τον βοηθήσει να προσεγγίσει τη διαχείριση των οικονομικών του με έναν σύγχρονο τρόπο.
Επικεντρώνεται στην αύξηση της ευημερίας και της ικανότητάς του να επιτύχει τους προσωπικούς του στόχους, αντί απλώς να επικεντρώνεται μόνο στους αριθμούς. Η προσέγγιση αυτή τον βοηθά να προσδιορίσει τις τρέχουσες συνθήκες, προτεραιότητες, φιλοδοξίες και όνειρά του, επιτρέποντας, παράλληλα, στον σύμβουλο να δημιουργήσει ένα ολιστικό χρηματοοικονομικό σχεδιασμό, που θα επιτρέπει στον άνθρωπο να ζήσει μια ουσιαστική και ποιοτική ζωή.
Το Business Planning αποτελεί το εγχειρίδιο διασφάλισης του επιχειρηματικού σχεδίου κάθε σύγχρονου επιχειρηματία και συνάμα εργαλείο, που τον βοηθά στην αποτελεσματικότερη διοίκηση του έμψυχου δυναμικού της επιχείρησης. Αναλύει δύο βασικές συνιστώσες, το risk management και τη σύγχρονη μορφή ηγεσίας. Εστιάζει, αφενός, μεν στη διασφάλιση των περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης και κατ’ επέκταση στην παραγωγική της διαδικασία, αφετέρου στην παρακίνηση και την αύξηση της αποδοτικότητας των εργαζομένων.
2. Τι προνόμια έχουν οι πελάτες που συνεργάζονται αποκλειστικά με έναν ασφαλιστικό πράκτορα της αγοράς;
Η συγκέντρωση των ασφαλιστικών καλύψεων σε έναν σύμβουλο μόνο καλό μπορεί να κάνει στον πελάτη. Επιτρέπει στον σύμβουλο να έχει μία πλήρη εικόνα των καλύψεων και έτσι να διακρίνει ευκολότερα τα ασφαλιστικά κενά ή τις ασφαλιστικές «σπατάλες». Του επιτρέπει, επίσης, να εντοπίζει τις καλύψεις εκείνες οι οποίες, βάσει της ιεράρχησης αναγκών του συγκεκριμένου πελάτη, έχουν μεγαλύτερο μερίδιο του προϋπολογισμού από ότι θα έπρεπε, αλλά και εκείνες που έχουν μικρότερο από αυτό που θα έπρεπε. Όπως δεν θα πηγαίναμε σε διαφορετικό λογιστή για το Ε3 μας και σε διαφορετικό για το Ε9 μας, έτσι δεν θα πρέπει να διαμοιράζουμε τις ασφαλιστικές μας καλύψεις. Επιλέγουμε έναν ασφαλιστικό σύμβουλο με κριτήριο τη γνώση, την επιμόρφωση και του επιτρέπουμε να μας σχεδιάσει το ασφαλιστικό μας πλάνο σε όλους τους τομείς.
3. Τι προστασία έχει θεσπίσει το κράτος για τους πελάτες ασφαλιστικών προϊόντων;
Το κράτος με τις εποπτικές του αρχές, και συγκεκριμένα την Τ.τ.Ε., έχουν θεσπίσει σημαντικά νομοθετικά πλαίσια, με σκοπό την προστασία των καταναλωτών ασφαλιστικών προϊόντων.
Αυτή η επιβολή και θέσπιση των νόμων και των κανονισμών είχε ως αποτέλεσμα την εξυγίανση του επαγγέλματος σε μεγάλο βαθμό, καθώς επίσης και την ανάδειξή του. Τολμώ να πω, στο σημείο αυτό, ότι οι περισσότεροι από εμάς είμαστε πεπεισμένοι ότι εκτελούμε κοινωνικό λειτούργημα.
Ειδικότερα για τον ασφαλιστικό πράκτορα. Η άσκηση της δραστηριότητας της ασφαλιστικής διαμεσολάβησης προϋποθέτει την υποχρεωτική εγγραφή φυσικών ή νομικών προσώπων στο Ειδικό Μητρώο. Επιπρόσθετα, είμαστε από τα λίγα επαγγέλματα, αν όχι το μοναδικό, που καλούμαστε κάθε χρόνο, υποχρεωτικά καλούμαστε να επικυρώνουμε τις ασφαλιστικές μας γνώσεις (επαναπιστοποίηση). Η μη τήρηση του συγκεκριμένου κανόνα αποτελεί τροχοπέδη στην ανανέωση της άδειας μας.
Όσον αφορά τις ασφαλιστικές επιχειρήσεις, η προσαρμογή στο Solvency II ήταν μονόδρομος. Ο τρόπος που λειτουργούσε όλη η αγορά στο παρελθόν έχει πλέον αλλάξει ριζικά. Με τη νέα οδηγία Solvency ΙΙ, είδαμε πολλές συγχωνεύσεις και εξαγορές, καθώς, επίσης, μας προαναγγέλλει τη δημιουργία νέων μεγαλύτερων σχημάτων, τα οποία θα λειτουργήσουν θετικά για τον καταναλωτή. Θεωρώ πως, για να πάμε μπροστά, χρειάζονται βασικά τρία πράγματα: προσαρμογή, συνεργασία, εκπαίδευση – επαγγελματισμός.
Εν κατακλείδι, πρέπει να υπάρξει μια συλλογική προσπάθεια από όλους μας· πολιτεία, εποπτική αρχή, ασφαλιστικές εταιρείες, εμείς, οι διαμεσολαβητές, μέσω των θεσμικών μας οργάνων, τα επιμελητήρια, αλλά και άλλοι, που θα παίξουν ρόλο στο νέο περιβάλλον, όπως εταιρείες Συμβούλων και εταιρείες αξιολόγησης.
4. Τα ασφάλιστρα του κλάδου ζωής στη χώρα μας αντιπροσωπεύουν μόλις το 0,9% του ΑΕΠ, έναντι 4,6%, που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη, ενώ ανάλογη είναι η εικόνα και για τον κλάδο ζημιών. Τα ασφάλιστρα αυτά διαμορφώνονται στη χώρα μας στο 1,2% του ΑΕΠ έναντι 3,1%, που είναι ο μέσος όρος στην Ευρώπη. Σε τι πιστεύετε ότι οφείλεται αυτή η κατάσταση;
Υπάρχει μία διάχυτη νοοτροπία, ότι το κράτος είναι υπεύθυνο να μας φροντίσει για τα πάντα. Από την υγεία μας, τη σύνταξή μας, την αποζημίωσή μας για την περιουσία μας, που καταστράφηκε από πλημμύρα ή πυρκαγιά. Η εποχή αυτή -εάν υπήρξε και ποτέ έτσι όπως την θεωρεί ο μέσος Έλληνας- έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Είναι οικονομικά αδύνατον για ένα κράτος να αναλάβει όλο αυτό το οικονομικό βάρος. Τα αποτελέσματα αυτής της αδυναμίας τα βλέπουμε καθημερινά. Πληττώμενοι από φυσικές καταστροφές να μένουν άστεγοι, συντάξεις χηρείας, που έχουν περισσότερο επιδοματικό χαρακτήρα, και σε καμία περίπτωση δεν επαρκούν, για να καλύψουν τις ανάγκες μίας οικογένειας, δημόσιο σύστημα υγείας με δυσλειτουργίες και σοβαρές ελλείψεις.
Εδώ, πρέπει να τονιστεί, ότι οι Έλληνες, στον τομέα της υγείας ειδικά, κινούνται ιδιωτικά. 5,5 δισεκατομμύρια (περίπου 1.400 ευρώ ανά νοικοκυριό ετησίως) ξοδεύονται σε ιδιωτικές υπηρεσίες υγείας. Απλά, αυτά τα χρήματα δίνονται ex pocket, από τις οικονομίες ή το όποιο διαθέσιμο εισόδημα ενός νοικοκυριού και όχι μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης.
Όσο όμως ο καταναλωτής συνειδητοποιεί ότι έχει μια ποιοτικότερη και άμεση πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, τόσο το ποσοστό επί του ΑΕΠ θα αυξάνεται.
Τα καλά νέα είναι ότι ο καθένας μας ως πολίτης αυτής της χώρας έχει, με τη βοήθεια της ασφαλιστικής βιομηχανίας, την ευελιξία και τη δυνατότητα να εξασφαλίσει όλα ή μέρος των προαναφερθέντων με ατομική διαχείριση και φροντίδα, χωρίς να εξαρτάται απόλυτα από τους πόρους του κράτους. Οι ίδιοι πρέπει να διασφαλίσουμε την υγεία μας, την σύνταξή μας, την περιουσία μας.
Επιπλέον αυτής της νοοτροπίας, υπάρχει η αντίληψη, ότι οι ασφαλιστικές καλύψεις είναι ακριβές. Αυτό απέχει πολύ από την πραγματικότητα. Εύκολα, λοιπόν, αντιλαμβάνεται κανείς, ότι, με έναν σωστό σύμβουλο, έναν σύμβουλο που εφαρμόζει την ορθή διαδικασία του Financial Life Planning, οι πόροι για τη διασφάλιση του καθενός από εμάς, είναι εύκολο να βρεθούν.